“Afscheid nemen van een ouder waarmee de relatie moeizaam was, hoe geef je dat respectvol vorm?”

Het komt regelmatig voor dat ik families bij een uitvaart begeleid waar het contact met de overleden ouder lastig en gespannen was. Als je jaren weinig of geen contact had, kan het organiseren van de uitvaart als een zware opgave voelen. Hoe ga je dat doen? Wat voor soort afscheid past? Hoeveel wil je uitgeven? Wie nodig je uit en wie spreekt er?

Wat bevrijdend kan zijn om te ontdekken, is dat een afscheid niet standaard hoeft te verlopen. Je hoeft geen ceremonie te houden met een ruimte vol mensen, muziek, en praatjes, als je dat niet wil. Misschien is een intiem samenzijn met fotoboeken op tafel en een kop koffie, genoeg. We kunnen samen ontdekken wat voor jou oké voelt. Dat is belangrijker dan in het eerste gesprek al het koekje of de borrelplank voor bij een condoleance uit te kiezen. Misschien weet je nog niet eens of je zelf wil komen.

Bij de begeleiding van de uitvaart is er ruimte om familierelaties serieus te nemen. We kunnen het hebben over ongemakkelijke gevoelens zoals het gemis van niet gezien of gehoord zijn, of simpelweg aandacht geven aan verdriet. Tegelijkertijd is er ruimte om te reflecteren op wie de overledene was en wat je wil delen bij het afscheid. Een goed afscheid biedt de mogelijkheid om je eigen relatie met je vader of moeder in de dagen van het afscheid zo af te ronden dat het voor jou voor dat moment klopt. Én dat kan per kind verschillen.

Het is een mooie gedachten dat, stel je moet juist in deze decembermaand afscheid nemen, je dat altijd respectvol naar je ouder én jezelf kan doen, zelfs wanneer de relatie niet zo eenvoudig was. Mocht je begeleiding zoeken in het vormgeven van zo’n persoonlijke uitvaart, dan sta ik voor je klaar om samen te zoeken wat past voor jouw situatie.