“Een gesprek over de dood. Zou jij bellen?”

Tachtig procent van de mensen wil niet praten over de dood en zijn of haar uitvaart. Twintig procent dus wel. Twintig procent is verdacht weinig en voor mijn vak soms best lastig. Vooral omdat ik in mijn werk zie wat een gesprek  kan brengen, hoe erg men soms ook opziet tegen de binnenkomst van “De Uitvaartondernemer”. Dus ik adverteer netjes met: “U kunt al met me in gesprek wanneer u weet dat u komt te overlijden.”  Een foto van mezelf erbij en wachten tot iemand belt. 

René Gude, voormalig Denker des Vaderlands, zei: “Dankzij de medische wetenschap leven we niet alleen langer maar sterven we ook langer. Wij zijn de eerste generatie die hier daadwerkelijk mee te maken heeft. Nu kunnen we daar allemaal apart, ieder voor zich mee worstelen, maar dat is wreed”. Zelf is René Gude ruim zeven jaar ziek geweest,  voordat hij op 13 maart 2015 overleed.  Hij stelde voor om het er gewoon maar eens over te hebben met elkaar, over doodgaan. Hij beweerde zeker niet te weten hoe het moest. Maar hij ging uitgebreid het gesprek aan over sterven, in de krant, op tv en met zijn geliefden. Hij refereerde aan een belangrijke eigen levensles: hij had in zijn leven meer te rade willen gaan bij anderen en hij had meer gebruik willen maken van ervaringen van anderen.  “In onze tijdsgeest past te denken dat je het vooral zelf moet uitzoeken, de nadruk ligt op zelf, op origineel, op creatief, op nieuw, op persoonlijke excellentie. Maar jij weet iets en ik weet iets en als we ons samen over iets buigen, weten we straks samen iets meer”.

Ik beweer zeker niet te weten hoe het precies moet, de juiste uitvaart voor u organiseren. Ik ben geen autoriteit die denkt te weten wat goed en slecht is. Het gesprek aangaan over doodgaan en de uitvaart, doe ik echter graag. Prangende vragen bespreken, twijfels, zorgen, informeren of gewoon luisteren. De worsteling over doodgaan gaat na zo’n gesprek niet weg. De wil om te leven blijft, ook al is er gesproken over doodgaan. Na een half uurtje is er wel vaak veel meer ontspanning en rust in de huiskamer. Twee jaar terug hoorde ik voor het eerst:  “Je bent de enige met wie mijn man over zijn naderde dood wil spreken”.

Ik hou de advertentie er nog een tijdje in. Het loopt geen storm, maar er wordt gebeld. Er zijn mensen die het gesprek aan gaan. Zou de advertentie dan toch gaan werken?